من؛ شاگرد کلاس اوّل شعر و ترانه ام، نه شاگرد اوّل کلاس ☃️
اتاق انتظار
کم مون رو زیاد ببینید بدمون رو خوب بشنوید
کنار حوض نقاشی
دلم از غصه سرریزه
رو بند رخت تنهایی
لباس رفتن آویزه
اتاق انتظار انگار
پر از حسرت پر از اشکه
حیاط خلوته سینه ام
اقامتگاه این رشکه
سکوت جنگل موهات
به جونم رعشه میندازه
کمون چشمت از تو قاب
به هیچ قوسی نمیبازه
منو همرات ببر هرجا
مثه تک خال رو بازوت
صدام کن معجزت باشم
بشم چوب دست هر جادوت
بهم زل میزنی هربار
تو از عمق سیاه چاله ت
تنم سِر میشه از نارِ
شراب سرخ چند ساله ت
تو اقیانوس لبخندت
سوار قایقت میشم
من از سیلاب نمی ترسم
کنارت ناخدا پیشه،م
عجیبه ،اتفاقی نیس
نجیب شیر این بیشه
دلم میخواد شکارت شم
تو امر کن تا اجابت شه
همیشه سهم ماهی گیر
یه چن تا صید کوچیک نیس
یه مروارید کمیابی
که سهم قلب تاریک نیس
#آدم_برفی ☃️
اینستاگرام: vahidnouritaft
عليرضا عباسي
سلام وحید عزیز/ چون حس کردم آدم نقد پذیری هستی چند تا نکته هم من با اجازه ت مینویسم / دوستان یا راه نمیدانند یا نامه نمیخوانند /یا جواب نظرت رو نمیدن یا کلن با نظرت مخالفن/ ما سه مرحله تو کار هنری داریم اول شروع کار هنریه که همه باید ازاین مرحله گذر کنن دوم آزمون و خطاست و سوم پیدا کردن زبان و صاحب سبک شدنه/که خیلی از ماها تو مرحله ی دوم هستیم /حامد عزیز نقد جانانه ای کرد این گروه به همچین آدمایی نیاز داره /از اول کار پراکنده گویی داری/باید برای هرمصرعی که مینویسی فکری پشتش باشه و مصرع ها همدیگه رو تکمیل کنن/شروع کار راوی ناراحت کنار تابلو نقاشی به فکر رفتنه /و چهار مصرع بعد هم تونستی تا حدودی هماهنگی موضوع رو حفظ کنی اما مصرع نهم مخاطب بایه ترانه ی دیگه ای رو بروست/ میشد کلن هشت مصرع اول رو حذفش کرد و هیچ اتفاق خاصی نمی افتاد .در ضمن به یکدستی ترانه هم کمک میکرد/ از لحاظ فنی هم که حامد جان توضیح دادو خیال همه رو راحت کرد. وپایان بندی کار رو هم باید یه فکری براش بکنی تا اون ارتباط برقرار شه شاعر خوبی هستی و بهتر خواهی شد /شب و روزت پراز ترانه...
vahidnouritaft
سلام علیرضا جانِ عباسی ☃️ اول از همه بگم نمیدونم از این همه چالشی که بابت اشتباهات من برای شعرام پیش میاد باید خوشحال باشم یا نه و اینکه نگران باشم خسته تون میکنم یا نه ولی از باب انتقاد دوستان به هر نحوی و هر سهمی، با کمال میل پذیرام و اگر کم و کاستی در بعد این کارام میبینید شک نکنید فقط اونطور که باید متوجه راهنمایی های شما ها نشدم.(به شدت دیرگیرم? شاید برای همین مربیم ولم کرد) از درسی که امروز بهم دادید ممنونم و بازم تکرار میکنم که قسمت عمده ی پراکندگی یا گنگ بودن شعرام برمیگرده به ذهنم و اونچه درونش اتفاق میوفته? حامد جانم که کنار باقی دوستان، جای خود دارن♥️ از آرزوی قشنگ تون و نگاه مهربون تون به نوشته هام خیلی خیلی خیلی ممنونم? امیدوارم ی روز از اینهمه لطفِ مردم خوش قلبِ شهر کوچیکِ آکادمی بزرگِ ترانه، سربلند بیرون بیام?☃️
رسول آدینه
وحید جان سلام معمولا حرف زدن من یجوریه که انگار رفع تکلیفی میام یه چیزی گفته باشم ولی حقیقتا قبلش کامنت بقیه رو میخونم و مثلا جایی که حامد اینقدر مفصل و خیلی جاها عمیق میشه رو کار من قابلیت اضافه کردن نکته ی جدید تو خودم نمیبینم...با قلمت ارتباط میگیرم در کل...همیشه نویسا باشی برادر
mer3de
سلام و وقت بخیر. کارتون رو خوندم و با آقا حامد کاملا موافقم . مشخصه که قابلیت بهتر نوشتن رو دارید ولی بقول آقا حامد تصویر سازی هاتون رو با عجله ول میکنین و میرین سراغ تصویر بعدی . موفق باشی دوست عزیز
حامد تقی خواه
سلام ،کار خوبی بود ، یکم باید دایره واژگانت رو گسترش بدی ک مجبور به استفاده از رشک ، نار و بیشه نشی ، جدا ازین بیشه و اجابت شه هم قافیه نیستن ، بعد اینکه شکل معمول کلمات چه ایرادی داره ک بخوایم نا معمول استفاده کنیم مثلا دلم از غصه لبریزه چی از دلم از غصه سرریزه کم داره ، / تک خال بازو جالب بود ، سکوت جنگل موهاتم قشنگ بود ، به رسم کارها اصغر فرهادی انتهای کار باز بود ، در کل کار خوبی بود ولی یکم تعجیل حس کردم ، از فضا ها شکل نگرفته زود عبور میکردی به مخاطب اجازه بده وارد هر تصویر بشه و به اطراف یه نگاهی بکنه بعد برو تصویر بعد ، اینجوری حالت کسیو پیدا میکنه که سرشو هی کردن تو حوض و هی در آوردن ?