فریاد من سکوت تو
داغ دله داد دله
نوگل افتاده به خاک
اهل همین آب و گله
تاول چرکی سکوت
رو لب تب دار هراس
سایه ی تار شوم شب
تیزی برق تیغ داس
شکسته های آینه
تکه به تکه ی غرور
پتک فراموشی نکوب
رو سر واژه های نور
راوی غمنامه شدیم
نفر نفر نفس نفس
گوش بدهکاری نبود
قفس قفس قفس قفس
زنجیر و میشناسه تنت
زنجیر و میشناسه نگام
وقتی اسیر وحشتی
وقتی عزاداره چشام
اذان صبح طلوع شرم
لحظه ی آخر عبور
رد طناب رو تن گل
چشای تر چشای کور
mer3de
سلام خانم ربانی عزیز. ترانه پرواژه ای بود و یکم هراس انگیز. در من نوعی اعتراض به اعدام رو تداعی کرد نمیدونم تا چه حد به نظر شما نزدیکه . موفق باشید و پرترانه دوست عزیزم
رسول آدینه
سلام سرکار خانم ربانی عزیز لذت بردم از ترکیب واژه ها واقعا درود به قلمتون ??
حامد تقی خواه
سلام کار زیبایی بود ، تصویری ک با شکسته های آینه بداهه ای شد تقدیم حضورتون / شکسته های آینه / تکه به تکه انعکاس / تابش ِ ماه نقره ای / خونه پر از ستاره هاس //// موفق باشید
عليرضا عباسي
درود بی پایان
