همیشه تو خاطراتم، جاریِ صدایِ مادر
نفسات عطرِ گلِ یاس، رو تنت زخمِ یه خنجر

با تو آسمون و احساس، همدمِ ترانه می شن
وقتی از من گله داری، ابرا هم دیوونه می شن

کاشکی با اشکایِ گرمم، پیشِ دستایِ تو باشم
که بدی نوازشم تو، تا مثلِ یه غنچه واشم

همه این بارونِ چشمام، حسرتُ یادم میاره
باید از دشتم می رفتم، تو روزایِ بی ستاره

دیگه ویرونی و اشکم، مگه چند سالی می مونه؟!
ولی یادِ اون نگاهت، تا ابد پیشم می مونه

همه ی بود و نبودم، تشنه ی محبتِ توست
دیگه هیچ حرفی ندارم، بعدِ من هم نوبتِ توست