آن بُغض هایِ دِلگیر ؛
آن قُفل هایِ زَنجیر ؛
… بازندِگانِ بازی … !
قُربانیانِ تَقدیر …. !!!

آن بِرکه هایِ بی روح ؛
ایستادِگیِ یک کوه … !
شِن ریزِه هایِ ساحِل ؛
کشتیِ حَضرَتِ نوح … !

چیزی شَبیهِ اِعجاز … ؛
در غارِ دُنیا کَم بود … !
سَهمی که میشُد حاصِل
از مالِ دُنیا غَم بود … !

….. بَرقِ نگاهِ شَبنم …. ؛
در قَطره مُنفَجِر شُد … !
… مانَندِ عَطرِ کافور … ؛
‌‌‌ بویی که مُنتَشِر شُد … !

آذَر گُذشت و دِی شُد … ؛
خورشید از آسِمان رَفت ؛
… میرَفت که بَرنگردَد … ؛
تیری که از کَمان رَفت … !

با شِیهِ هایِ یک اَسب … ؛
… ذِهنِ سَواری پاشید … !
رویِ لَب هایِ سردَش … ؛
… لَبخندِ تَلخی ماسید … !

شَک کَرد به عَقلِ سادِه … !
… اِنکارِ دل بَعید بود … !!!
رو کَرد به عَکسِ یارَش … ؛
… این آخَرین اُمید بود … !