چشمانِ تو

چشمانِ تو دریاست، دستانِ تو صحراست، تفتیده و شیداست،

(داغ است، گرم است، گرمایِ تو گیراست)۲

گیسوی کمَندَت، بالایِ بُلَندَت، لبخندِ چو قَندت،

(شَهد است عسل است شیره ی اَفراست)۲

غَرقِ نگاهت شدم، اَسیرِ دامَت شدم، محوِ کَلامت شدم،

( ای وای شِکارَت شدم)۲

من گُمشده ام در خَمِ آن زُلفِ سیاهت، مَهتابِ رُخَت، جامِ لبانت.

می سوزم از عِشقت، از بویِ بِهشتت، خاکِستَرَم ای کاش، نِشینَد سَرِ راهت.

مَستی تو و مَدهوش، چون شَراب در جوش، مَن می رَوم از هوش، می سوزم از عِشقت، از بویِ بهشتت، خاکِستَرَم ای کاش، نشیند سَرِ راهت.

غَرقِ نگاهت شدم، اَسیرِ دامَت شدم، محوِ کَلامت شدم،

( ای وای شِکارَت شدم)۲

 

 

 

https://www.academytaraneh.com/115080کپی شد!
841
۲

  • Artin می سوزم از عِشقت، از بویِ بهشتت ...
    • مریم طاهری درود و وقت به خیر از دقت نظر و توجه شما سپاسگزارم. اگر منظورتان این است که اینجا قافیه رعایت نشده است، کاملا درست می فرمایید. اما من از اختیاری که در سرودن ترانه دارم برای اینکه قافیه را رعایت نکنم استفاده کرده ام.