دلم گرداب حرفامه

فرو میری توی دردام

من از امروزم بیزارم

مهم نیست چی میشه فردام

پر از فریادم انگاری

یه جورایی که ناجوره

کنار من خوشبختی هم

ازت خیلی خیلی دوره

دلم پوسیده و مُرده

خوره افتاده به جونم

یه احساس بدی مثل

خود آزاری نمی دونم!

واسه ی من یه کاری کن

که دنیام زیر رو شه

همه چیزو بریزم دور

زندگیم از نو شروع شه

بیا تا بازشه چشمام

توی روزای روشن تر

بخندی و جهان من

بشه درداش هی کمتر

شاید با تو ممکن شه

منو تغییر بده از من

تو پایان خوشی هسی

که خیلی دور نیس قطعا…