معمولا رسم بر این است که ابتدا ترانه سروده شده و سپس نوبت به ساخت ملودی می رسد . در این حالت آهنگساز برای هر هجای ترانه یک نت انتخاب می کند و خواننده هر هجایی از ترانه را با نت نوشته شده توسط آهنگساز اجرا می کند .

امام گاهی لازم است که ترانه سرا بر روی یک ملودی آماده ترانه ای بنویسد. در این حالت پروسه تولید بر عکس شده و برای هر نت باید یک هجا سروده شود.

از آنجایی که معمولا یک سراینده با موسیقی به صورت کامل آشنا نیست ، آهنگساز های حرفه ای با سر هم کردن یک ترانه ی ساده که متشکل از کلمات یا آواهایی عمدتا بی معنی است و مِر نامیده می شود سعی در راهنمایی ترانه سرا برای سرایش اثر دارند . گاهی نیز ممکن است یک تک نوازی ساده از سازی در اختیار شما قرار گیرد . چنین کاری در ابتدا ممکن است پیچیده به نظر برسد اما شما می توانید یک شیوه ساده استفاده کنید :

۱- اگر مِر در اختیار شماست کار ساده است … سعی کنید برای بخش هایی از مر که وزنی مشخص دارند کلماتی با معنا بسرایید .

۲- اگر مر را در اختیار ندارید با دقت به ملودی گوش دهید و آوای هر نت را به یاد بسپارید و خودتان یک مر آماده کنید و سپس بر روی این مر یک ترانه با معنا بسرایید .

۳- به جنس هجاهای مناسب برای ملودی دقت کنید .. گر جایی خواننده باید صدای خود را بکشید یا با صدای بلند بخواند از هجای بلند یا کشیده استفاده کنید و در ریتم های تند و بدون وقفه از هجاهای کوتاه استفاده کنید .

۴- در هنگام سرایش ترانه برروی ملودی رعایتوزن ، قافیه الزامی نیست و هدف اصلی ترانه سرا تطابق کلام با ملودی است .هرچند برای حفظ زیبایی اثر تا حد امکان باید این قواعد را در نظر گرفت .

در نهایت شما باید بتوانید اثری را که سروده اید دقیقا با ملودی اصلی برای خودتان بخوانید . هرجا متوجه عدم هماهنگی ملودی با کلام شدید اثرتان را اصلاح کنید .