شاعر : علی  امیرعضدی

دکلمه کننده : پوریا بهروزی

متن شعر :

کاش میشد عشق را تکرار کرد
با سپاه غصه ها پیکار کرد

کاش میشد بی هراس از آبرو
حس خود را نزد یار، اقرار کرد

از نخستین لحظه ی دیدار گفت
بر دوباره دیدنش اصرار کرد

در میان شعر، زخمم تازه شد
با من و حسم چه بد رفتار کرد

از قضا روزی به من نزدیک شد
قلب شیدا را به خود بیمار کرد

از نگاهش خواب من آشفته شد
عشق را در جان من بیدار کرد

مدتی بگذشت و طوفان جفا
سقف رویا بر سرم آوار کرد

تا که از راز دلم آگاه گشت
قلبِ چون آیینه را ناکار کرد

مذهب او را ندانم چون که او
جرعه ای با خون من افطار کرد

گفتمش آزاد و مختاری ، ولی
او جدایی را به خود اجبار کرد

هر چه بود اندر میان او و من
روز آخر، نقش بر دیوار کرد

نزد خلق الله آتش زد مرا
نسبتش را با دلم انکار کرد …