ترانه
تکیه گاه
آدم واسه یه تکیه گاه جونشو میده
برای پیمودن راه جونشو میده
تا وقتى آروم بگیره خیال یارش
چه درست و چه اشتباه جونشو میده
میدونه حتى یه خطا تاوان میاره
نمیتونه همدمشو تنها بزاره
نه میشه ولش کنه به امون خدا
نه میتونه این سختیو طاقت بیاره
با وجود سختیاش قلبم به روت بازه
رفت و آمدت به دل هرلحظه مجازه
همه ى عالم مات و مبهوتن ولى…
یه انسان عاشق به معشوقش مینازه
هروقت هرجا رونده شدی من اینجا هستم
مهمون ناخونده شدی من اینجا هستم
دست تو رو میگیرم و میبرم اینبار
هرکجا درمونده شدی من اینجا هستم
واسم که حرف این و اون معنى نداره
تموم هم و غم من کمک به یاره
کنایه ها و طعنه ها فایدش چیه
برا کسى که جونشو وسط میزاره