شباهنگام، آن زمان که، زمین

خفته مانده و شب

چادر افکندست بر سر افلاک

من و شب ماندیم و ، غم که نهان

کرده دل ز میان

صد هزاران چاک

چه گویم از، رفتنت و چه سان،

دل بریدنت از، دامنم ای گل

زند بر جان، آتشی که شرر ،

میزندبه دلم

از غمت پژواک

چو نی نالم

از فراق تو من

آنچنان که کند

گریه بر حالم مرغ حق هر شب

و سر بر دیوار غم بنهم ،

آنچنان که جگر،سوزدش به غمم،

سنگ مانده به خاک

ز عشقت پا در رهم امشب.

غمت درجان پرورم امشب

دلی چون بشکسته جامم هست

و لبریز از ماتمم امشب

خداوندا تا سحر صبری،

که بگشاید از غمم فجری

دلی خون در سینه بی تاب است

و در جامم کو به جز زهری؟

نسرین قلندری
ترانه ها