یه چیزی توو نگاش دیدم

که باورم شد که میره

میره و از دنیای من

حال و هواش و میگیره

میگفت میخواد خاطره شه

که تا همیشه بمونه

کاش میدونست با رفتنش

داره منو میسوزونه

رفت و نه انگار که کسی

پشت سرش دلواپسه

میرفت و زیر لب میگفت

که عشق و عاشقی بسه

خوب یادمه بارون گرفت

وقتی که از خونه پرید

چشمای خیس و اشکیمو

توو گریه ی بارون ندید

رفت و برام خاطره شد

مثل یه موسیقی ناب

مثل یه برگ گل سرخ

که خشک میشه لای کتاب

مثل یه قاصدک نشست

روو دست آواره ی باد

احساس من بهم میگفت

میره و دیگه نمیاد

وقتی که رفت قلبمو برد

برد و نشونیشو نداد

یه جوری رفت که رفتنش

زندگیمو داده به باد

منو به آتش میکشه

عاشقی و بیخبری

مونده توو ذهن لحظه هام

یاد نگاه آخری