«بهشت گمشده»

​​​
کـــی می تونه به غــیر ِ مـن به وَجـد دعــوتت کنه؟
غـــرورتــو پــس بــزنه ، کمــی بد عـــادتت کــنه؟!

آتشفـشانِ حـس تویــــی ، کی آتیشـو ناز می کنه؟!
می سوزه دم نمی زنه ، کی تو رو لجباز می کنه؟!

کـَـل کـَـلِ اخمــای تو و ســمــاجتــــای منــو باش!!
خــوب بلـــدم اخم تو رو چـجور بشونم سر جاش !

کارتو کـن شراب ِ تلخ ! به جون ِ مــن مستی بریز
توو تور ِ آغـوشم برقـص ، آروم نگیر ماهی ِ لیز !

رو عطــش ِ کهـنه ی من ، رگــبار جــادوتــو ببــار
ســیراب ِ نازم کــن و توو – نیـاز تشـنه تر بذار !!

تپــــیــدنای دلـــــمــو بــده بـــه دســـتای چــــشات
راه نفــس هــامو ببنـــد ، با بوســـه بازی ِ لبـــات

دلبرک شیــشه صفــت ، با مــن ِ سخـــتِ بـی قرار
رسمِ تو پُـتک بازیه، صـــدای سنگـــو در بیــــار!

داشـتن ِ تو جهنمه ؟!! می خوام و بر پا نمـی شه؟
بهـشت ِ گـُم شده م تویی ، همـون که پیدا نمی شه

باید جهنــمیم کــنی ، مــــن پُر ِ کفــــر و هوسم!!
مــــن به خدا کنار ِ تــو یه جــور ِ دیگه می رسم!