درود فراوان به شما... کار زیبا و دلنشینی است... مرسی... چند مطلب هست که خدمتت شریفتان عرض میکنم: 1.شبیهم به یه زندونی همه روزامو میشمارم من اونقدر تو خودم بودم که از آزادی بیزارم این بند درخشانترین بند ترانه و نقطه ی عطفی است در کارنامه ی سروده تان!بسیار آفرین! 2.در انتخاب واژه وسواس ندارید و برای من این عجیب است،که کسی چنین بند درخشانی بگوید بعد ذوب را با گب قافیه کند...ذوب از نظر وزنی به ترانه لطمه میزند و گب به خاطر عامیانه بودنش اصلاخورند ترانه تان نیست. 3.ترانه مطلع خوبی ندارد اما مطلعش بسیار خوب است!محتوای مطلع کارتان عالیست اما خوب پرداخت نشده،لطفا کلمات را عوض کنید و جای آنها را به هم بریزید یا تمهید دیگری به کار ببرید که محکم درکار بنشیند،همیشه مطلع باید پیشانی درخشان ترانه باشد تا مخاطب را به خودش جذب کند. 4.این مصرع بد نیست: اگه حرفام گلایه شد/باید کمی گلایه را کشید تا وزن جور شود،ایرادی ندارد اما اگر این نکته های کوچک در ترانه گرفته شود کلیت کار بهترو سفت و سختتر میشود،همیشه حزئیات هستند که کلیات را میسازند. 5.بنده ادعای منتقد بودن ندارم،تنها از دریچه ی خودم به شعرتان نگاه کردم...یک لایک به خاطر بند بسیار زیبای ترانه.... با یک رز صورتی @};- ، ودرپناه شعر/.