تقدیم به پدرم
و پدران سرزمینم

این خونه با تو جمعیت داره!
بابای توی جمعیت تنها!
دستای تو سقفِ جهانم شد
بابای سیلی خورده از دنیا!

دستات زبرَن مثل ته ریشِت
غم های دنیا میشه اَرزونیت
غم هاتُ پنهون میکنی توی
چین و چروک روی پیشونیت

پشت تو خم شد و
اَبروت خم نشد
دنیات غم شد و
لبخندت کم نشد
بعدِ تو خاطرم
هیچ وقت جم نشد

این خونه روی پاش وایمیسته
وقتی فقط اسم تو روش باشه
آرومِ آرومه اگه از تو
حتی یه قاب عکس توش باشه

دست تو روی شونه هام بود و
جز سرخوشی چیزی نمی دیدم
سنگینیِ دنیا رُ رو شونه م
وقتی که رفتی تازه فهمیدم.

#مهدی_دمیزاده
#پدر
#روز_مرد