به زبون مادری حرف بزن
به زبون مادری آوا کن
ای اوستای پُر از داد و دهش
به گُل وبوسه چشامو وا کن

میهنِ آینه و دلتنگی
منو بردی به کجای وطنم؟!
اسمتو تا رو زبون مزه کنم
گرم آتیش تو میشه سخنم

شاعرا توی نگاهت گیجن
غزلا روی مژک هات آوار
دخترِ موبدِ موبدها؛ آی!
قدِ یه آیه سرت رو بردار

به زبون مادری می میرم
به اوستای نگاهت سوگند
نه میشه ترانه شد واسه لبت
نه میشه دل از غزلمرگی کند

آهِ من باوره یسنا خانوم
آسمونم تره یسنا خانوم
از زبون مادری تلخم و سرد
تا لب پنجره یسنا خانوم

#ابراهیم_حسین_زاده