اونقَده ریشه دَووندی توو دلم
که تموم قلبمو پر کردی
حِسّمونو مثه یه درخت سبز
منو باغبون تصور کردی

جوری پای عشقمون جون کندم
که تو عاشق شدنو فهمیدی
به خودم اومدمو دیدم که
به خودت اومدیو ترسیدی

*# به تو وُ عشق تو مبتلا شدم

رفتی، روزامو فقط شب کردم
هر شبو به یاد تو تب کردم
کاش میدیدی واسه اومدنت
قلبمو چه جور مرتب کردم!

منو عشقت به تو مبتلا شدیم! #*

دل من روشنه برمیگردی
به تو وُ اومدنت خوش بینم
واسه اینه که به پای حِسّمون
عاشقونه منتظر میشینم

مثه شاخو برگو ریشه ی درخت
عشق تو ادامه داره توو تنم
وقتی فکرتم تو رُ حس میکنم
هر تپش توی رگای بدنم.