وقتی ترانه میشدی..

وقتی ترانه میشدی
سفره ی شب پر از بلور

غیبت من حضور تو
حضور زندگی و نور

وقتی ترانه میشدی
غرور واژه می شکست

صدام به پای سفره ی
دلی که زاره مینشست

وقتی ترانه میشدی
قلب من از ستاره بود

تودل واژه های مرگ
تولدی دوباره بود

ترانه ی منی و من
صدای زندگی شدم

به پای تصویر چشات
نماد بندگی شدم

ترانه ی منی ولی
بهانه داری تو چشات

هوای کوچ و پر زدن
لونه گذاشته تو نگات

#آزاده_ربانی

https://www.academytaraneh.com/108201کپی شد!
603
۱۰
۴