یه جورِ عجیبی بهت خیره میشم
یه چَن ثانیه مات و مبهوت و گنگم
یه دوست دارم رو زبونم نشسته
بپرس چی شده؛ تا نپرسی نمیگم

واسه زُل زدن وقتی بِم خیره ای
یه جور عجیبی نگاهم کمه
تو قفل نگاهم رو بشکن ببین
که پشتش فقط یک دوست دارمه

میدونم تو هم من رو دوسم داری
میدونم میدونی که دوست دارم
بگو جایِ من جمله های منو
میدونم میدونی که دوست دارم

میخام حرف توی دلم رو بگم
نگم عمری باید پشیمون بشم
آره وقتشه اما اول باید
یه جور عجیبی بهت خیره شم

تمومِ حواسم رو جمع میکنم
همه جمله هایی که هس تو سرم
بهت خیره میشم یه چن ثانیه
عزیزم؛ گلم؛ خیلی دوست دارم