((خنده های اجباری))
خنده های اجباری
گلم بدون تو خیلی پریشونم
نبودت شده دلیل تنهایی
دلم میگه برگردم بهت اما
میترسم از غرور و رسوایی
همون غروری که زیر پا له شد
توو نیمه ی راهی که برگشتی
منو پیدا کرده بودی ولی انگار
هنوز دنبال خودت می گشتی
تو برگشتی و من جا موندم
رسیدم به ویرونه های ناچاری
همش بریدن بود بعد از تو
همش درد خنده های اجباری
هنوزم توو دلم واست جا هست
هنوز بافکرت زیر و رو میشم
تو دوباره با خنده پیدا شو
من با غرورم روبرو میشم