جنگل …

ما دوتا درخت بودیم

تو این جنگل غم آلود

دیگه شاخه مون شکسته

شدیم کُنده ای پر ِدود

 

ریشه مون سهم تبر شد

ساقه مون با غم خشکید

گنجشک آرزوهامَمْ

پرید وْ بی من کوچید

 

دوتامون سایه نداریم

حتی برگی که خزون شه

چقد سخته تو این جنگل

شاخه مون چوب چوپون شه

 

کوشَن؛ کو شکوفه هامون

بگو کو میوه ی تُرشَم

بگو شیره مون کجا شد

نذا اینطوری بخشکم

 

منی که یه روزگاری

شاخه هام رنگ بهار بود

حالا شاخه ای ندارم

با این رویای تب آلود

 

شبیهءِ خارِ کویرم

اسیرِ شنای داغم

دلم تنگه خودم میشه

می بینم زردی ِ ساقَم

 

ما دیگه بی نبض مُردیم

دل من تنگه بهاره

کاشکی جنگلَم نخوابه

منو بی شاخه نذاره

 

کوشَن؛ کو شکوفه هامون

بگو کو میوه ی تُرشَم

بگو ریشه مون کجا شد

نذا اینطوری بخشکم

https://www.academytaraneh.com/10803کپی شد!
1174
۸