از مهربونیات / هرچی بگم کمه

وقتی کنارتم / قلبم خاطر جمه

دنیای آدما / بی عشق ناقصه
دنیا بدون عشق / جایی نمیرسه
عشقی که مادره / عشقی که همسره
پشت توئه تو رُ / تا عرش میبره

بانوی گندمی! / حوّای خوب من
تنها بهونَمی / واسه عاشق شدن
دل کندن از تو که / اِنقدرا ساده نیس
حتی خدا واسه / دوریت، آماده نیس!
وقتی صدای «سیب»/ روی لبت نشست
خدا هبوط کرد! / کنار تو نشست

از دیدِ مادری / از دیدِ همسری
هر جور نگات کنم / بازم دل می بری.