علی رفیعی (کارگردان تئاتر) در آیین تقدیری که از او در اختتامیه سی وپنحمین جشنواره تئاتر فجر برگزار شد، گفت: ١٢ صفحه تایپ شده اینجا در جیبم دارم که می‌خواستم برایتان بگویم اما صرفنظر می‌کنم به جز یک پاراگراف آن؛ مهمترین وظیفه تئاتر و رسالت کارگردان منتقل کردن شعف بازیگری به بازیگران و شعف تماشا کردن به تماشاگران است. اگر این اتفاق نیفتد، تئاتر کمترین نقشی در زندگی برای هیچ‌کسی ندارد.

رفیعی خطاب به صالحی‌امیری که در سالن حضور داشت، ادامه داد: اما آقای وزیر؛ مطمئن باشید که این شعف در زیرزمین‌ها و انبارهای تئاترشهر به دست نمی‌آید. ۴٠ سال از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد و کمترین قدمی در راه و برای تئاتر برداشته نشده است؛ حتی وقتی جوانان از سر استیصال و نیاز و عشق خانه‌های کلنگی را أجاره می‌کنند، با خون دل آنها را حفظ کرده. و نمایشی خلق می‌کنند، بازهم آن شعف، درنهایت حاصل نمی‌شود.

این هنرمند با بیان اینکه من دو خاطره دارم که یکی از آنها را تعریف می‌کنم، یادآور شد: وقتی آندره مالرو با به قدرت رسیدن ژنرال دوگل وزیر فرهنگ فرانسه شد، در روز افتتاحیه یک تئاتر خطابه‌ای کرد که یک جمله آن را فراموش نمی‌کنم؛ او گفت تئاتر در جوامع امروز، نقشی دارد که کلیساهای جامع در گذشته داشت.

رفیعی خاطرنشان کرد: این است اهمیت تئاتر در آن جوامع. هنرمند در ایران از احترامی که شایسته اوست برخوردار نیست و ثبات حرفه‌ای ندارد. تماشاگر روی این صحنه تئاتر و همین تالار وحدت سردرگرم است که هنرمند برای بازی در آن باید پول بپردازد. بنابراین تئاتر بسازید و به هنرمندان تئاتر احترام بگذارید.

او ادامه داد: تئاتر در همه جوامع، به‌خصوص آنها که ما از شان تاسی می‌کنیم حکم یک درجه دارد؛ همانطور که برای گرفتن تب یک نفر درجه می‌گذاریم، تئاتر هم‌ درجه‌ی اندیشه‌های جاری یک جامعه است؛ بازتاب و منعکس‌کننده آرزوها و آرمان‌ها و ایده‌آل‌ها و رویاهای یک جامعه.

رفیعی تصریح کرد: تئاتر مرکز ثقل انتقادها و تمام گفتنی‌های‌اش به دولتمردان است و این نقش را قبل از میلاد مسیح در یونان هم ایفا می‌کرده است اما ما امروز در قرن ٢١ چنین نقشی را برای تئاتر نمی‌توانیم متصور باشیم. آقای وزیر، اول تئاتر بسازید، بعد آموزش دهید و سپس به هنرمندان در تمام بخش‌های آن و به خصوص تماشاگرانش احترام بگذارید.