بابا این طرز فکرا دیگه مد نیس
پدر سالاری دورانش گذشته
تو اینقد غرق کار بودی نبودی
که دیگه وقت جبرانش گذشته

تو هیچ موقع رفیق من نبودی
ما فرق طرز فکرامون یه نسله
یه خورده منطقت کهنه س برای
جهانی که به روز بودن یه اصله

ما هم خونی مو انگاری غریبیم
یه نقطه مشترک تو حرفمون نیس
برام بیشتر پدر بودی تا یک دوست
نگاه تو هنوزم مهربون نیس

هنوزم بعد بیس سال مث قبلی
همیشه خواستی رو منبر بشینی
منو از بچه ی مردم یه بارم
نخواستی حتی بالاتر ببینی

نذاشتی اونی باشم که میخواستم
فضاوت کردی من رو جای مردم
آخه مومن مسلمون این درسته
بشم کار دستی حرفای مردم

اگه حرفات خلاف میلمم بود
همیشه تکیه دادن روی کرسی
شد اصلا پای حرف من بشینی
یه بار از مشکلات من بپرسی

به کوتاه اومدن عادت نداری
همیشه بین مون دیوار کشیدی
همش سرکوفت یه بارم شد بپرسی
تو این سن واسه چی سیگار کشیدی

منو تو خواسته هات محدود کردی
یه جور انگار گناه کردم جوونم
تو جا موندی توی دیروزت اما
من از جنس همین دور و زمونه م

مگه چن سالته اینقد شکستی
برات این زندگی اعصاب نذاشته
میدونی چن شب از سالای عمرت
برات این ترکشا شب خواب نذاشته

واسه این مملکت جنگیدی چیشد؟
تموم سهمیه ت شد درد و ترکش
به ماها چی رسید جز نیش و طعنه
تو این کشور اینه معنیه ارزش

دم از عشق میزنی اما هنوزم
دلت اما میدونم خیلی خونه
اینم از مزد سی سال کارت آقا
تموم شد فقط صدـ متر خونه

همیشه راتو رفتی و نخواستی
ببینی سنگ جلوی پای لنگه
هنوزم پایبند اعتقادت
خدارو بی بهشت خواستن قشنگه

اره بابا ما با هم فرق داریم
فقط با نسبتامونه که وصلیم
ما دنیامون با هم دیگه یکی نیس
میدونی دوریم از هم از دو نسلیم