((شب مرگ))

۱یه آسمون بی آرامش نگاه خسته ی صدتا درد
هوای خیس خیابونا منم تو کوچه ی شب ولگرد

شبم یه کوچه خونبارون شبم یه گریه ی بی آواز
شکسته خسته و بی بالم میون واژه ی هر پرواز

ببر هواتو ازین بارون ببر نگاتو ازین دیوار
کنار لشکر آتیشم بذا رها بشه باز این دار

ستاره رفت و زمین گم شد منم شبم یه سیاهی رات
بهار مرده ی ما تنها تو دلشکسته ی پاییزات

۵تو رفته بودی ازین فردا که تشنه شد دلت از دیروز
کویر مرده منم تا من تویی همیشه ی دریاسوز

تو خسته بودی ازین هرشب تو مرده بودی ازین فریاد
تو رفتی از شب بارونی  که کشتمت تویه شب تو باد…

دلم شکست و یه شب بی کس ستاره ها رو شمردم …آه…
لبای خشکم ازین شب خون تو آسمون تو مردم ماه!

۸یه آسمون بی آرامش نگاه تشنه ی صدتا ابر
هوای تلخ خیابونا تویی تو کوچه و صد تا ببر

۱۸/۵/۱۳۹۵

علیرضا داداش نیا
ع.شرنگ