من با خطر رفیقم
تو آسه آسه میری
من روم به آسمونه
تو رام و سربزیری
من عاشق صعودم
از قله های پربرف
تو ته نشین غصه
از زبری دوتاحرف
بیشتر ازین نمیشه
راه همو ببندیم
تا کی به اینهمه زخم
باچشم خیس بخندیم؟
من هیچ وقت مث تو
ترس از خطر نداشتم
حسی توی پاهام جز
میل سفر نداشتم
ما راهمون سوا بود
از بدو آشنائی
حالا من و توایم و
بیراهه ی جدائی
بیشتر ازین نباید
راه همو ببندیم
تا کی به اینهمه زخم
باچشم خیس بخندیم؟
محمد قاسمی (شاهد)
سلام یاسر جان. نسبت به کارایی که قبلا ازت خونده بودم متفاوت بود. پیروز باشی داداش.
یاسر بهبهانی
سلام محمدعزیز. ممنون از محبتت. آره حس میکنم هرکار جدیدی می نویسم متفاوت از همه کارهای گذشتم میشه و این گاهی خوبه گاهی بد.
mohamad reza
درود ترانه زیبایی بود موفق باشید
یاسر بهبهانی
سلام محمدرضای عزیز. سپاسگزارم از شما. شما هم موفق باشید.
آزاده ربانی
سلام بسیارهم عالی لایک
یاسر بهبهانی
سلام خانم ربانی بزرگوار. ممنون از حضورتون و سپاس بابت زحماتتون.
مریم . سپید
سلام جناب بهبهانی کار ساده و روان و قشنگی بود.. لایک و موفق باشید
یاسر بهبهانی
سلام خانم سپید عزیز. ممنون از بزرگواریتون. خوشحالم کردید.
محمدرضا ايراني
سلام آقاي بهبهاني..ترانه زيبايي بود .موفق وپايدار باشيد.
یاسر بهبهانی
سلام جناب ایرانی. خوشحالم از حضور سبزتون.
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن