زیرِ پوست زخمی شب
با سلام و احترام به تمام ارزشهای انسانی و والای دوستان و با تشکر از بانوان و دوشیزگان نجیب و پاکدامن و آقایان شریف و بزگوار این آکادمی این کار اجتماعی رو تقدیمتون می کنم
زیر پوست ِ زخمی شب
من یه حسرتم ، وجودی بی وجود……….کسی از طائفه ء بی کسیم
یه علاقه به تمنای ِ یه مرد…………یه تبم ، داغی، توو روح ِ عاصیم
یه تن ِ زنده به تندیس ِ یه زن………یه هوا ، حوای داغ ِوسوسه
یا یه افسونگر اغوای یه مرد……….یه مذکر که توو بند ِ هوسه
یکی که دستای مزدور ِ نیاز………اونو از یه باغ ِ مریم می چینه
بعد ِ زخمی شدن ِدامنِ یاس…..به عزاداری ِ برگاش می شینه
تووی انقراض ِ سازِ عاطِـفه……..تووی انزوای آواز ِ خدا
من به رقص ِ آتش از خِرمن ِ تار…….پا گذاشتم روو حرارت ِ وفا
دیگه خستم از شکنجه های شب……….از تنفس ِ تآ سف .با یه آه
از هجوم ِاتهام توو آیِنِه……….از رفاقت با یه آغوش ِ سیاه
زیرِ پوستم تووی خواب ِ خاطرم……….یه ستارست که نجابت داره باز
اگه تعبیری به آسمون بشه ……..شکل مادرم نه راز و نه نیاز
فریبا سید موسوی (رها )