بازم یه شب بارونو من

گریه ی پشت پنجره

وسوسه ی شکستنه

قفل سکوته حنجره

دوباره کار من شده

بستن بال خاطره

شکنجه ی پرنده ای

که خیلی دوس داره بره

پرنده ای که نمیخواد

اسیر این خونه بشه

توو این سکوت لعنتی

عاصی و دیوونه بشه

کنج قفس نشسته وُ

شبیه مرده ها شده

توو فکر پروازه ولی

از آسمون جدا شده

دوباره بارونو سکوت

فنجون چای و صندلی

دوباره سر رسیدن

شب با لباس مخملی

ستاره ها برق می زدن

توو چشم با کلاس اون

بارون زد و حالا شدن

پولکی لباس اون

بازم یه شب بارونو من

گریه ی پشت پنجره

وسوسه ی شکستنه

قفل سکوته حنجره