تمام سهم من از تو یه مشت احساس بی مرزه
یه اسمه که با تکرارش همه دنیام می لرزه
میگم میبینمت شاید یه تسکین شه واسه دردم
به امید همین شاید یه عمری زندگی کردم

من از وقتی که یادم هست تو رو از دور می دیدم
من از وقتی که یادم هست به غصه هام می خندیدم
تو عین سادگی عمری،ته رویای من بودی
همون لحظه که می رفتی،همه دنیای من بودی

تو رو پس میزنم اما خیالت مگه میذاره؟
یه آدم کوه هم باشه یه ضعف های بدی داره
دلم تنگ تو که میشه تمام شهر می فهمن
تو پنهونی همین اطراف،چقد دیوارا بی رحمن..