((بی کسی گاهی کشنده اس))
((بســـم الله الرحمـــن الرحیــــم))
می دونم خــــدا نمی خواست باتوهم قبیــــله باشم
سهمم از دنیــــا همین شد که فقط وسیــــله باشم!
سهمم ازدنیــــا همینه،یه بغـــل خیالِ خالی
هوسِ شکوفه کردن، توی فصلِ خشکسالی
سهمم ازدنیـــــاغروبه ، همه روز شب نشینی
همه عمر سربه زیری، همه عمر عقب نشینی!
سهمم از وسعـتِ دنیــا یه اتاقِ سوت وکـــوره
که برای قـلب شاعـر حجمش اندازه ی گـــوره
خیلی سخته توی دنیا حسرتت یه خنـــده باشه
همـــه چیزتو ببازی دشمنت برنــــده باشه
خیلی سخته بعدِعمری که چشات به در بمونه
گربه مهمونت بشه بعد،ازتو یک مشت پربمونه!
گاهی ازخودت می ترسی،گاهی زن بودن عذابه
مخصوصا وقتی که مردت اوجِ رویاش تخت خوابه!
مردِ رؤیاهای گیجم! شعرو از شاعـــر گرفتی
خودتم یادت نمیاد از کی آلزایــــمر گرفتی؟!!!
کاش یکی یادت بیاره مأمنت آغــــــــوش کی بود
وقتِ افتادن میفهــمی نردبــونت دوش کی بود
کاش یکی یادت بیاره بی کسی گاهی کشنده اس
هردومون از پا می افتیم، این رقابت بی برنده اس
بی کسی میتونه ازتو مـــرد پوشالی بسازه
بی کسی میتونه ازمن جنــــگلِ خالی بسازه!
سهمم از دنیـــــا غروبه، توی روز شب نشینی
همه عمر سربه زیری، همه عمر عقب نشینی
می دونم خــــدا نمی خواست باتوهم قبیــــله باشم
سهمم از دنیــــا همین شد که فقط وسیــــله باشم!
۱۳۹۱/۱۰/۸