متروی تهران

متروی تهران»

غمگین ترین آدم تو این شهرم…

وقتی خیابونا پر از برفه…

از برج میلاد تا به آزادی…

بی تو برام یک عالمه حرفه…

من متروی تهران و میشناسم…

با نقشه نه ،از عطر رو شالت…

چن ساله که چشمای من اینجا…

تو ازدحام میگرده دنبالت…

با تو مگه جای نشستن بود…

تهران و قده حال و احوالی…

حالا توی هر قدمم بی تو…

یک صندلی ،یه نیمکت خالی!…

دربندو تو نشون من دادی…

حالا خودم دربند چشماتم…

از اولم تو بازی ِ با تو …

فهمیده بودم کیشم و ماتم….

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/93895کپی شد!
818
۲۴
۱