توو دلشوره ی تلخ این روزها
نمک زار کـــــردی دلِ خونمـو
یـه وقتــا، که زیـرِ فشــارِ توام
بــرام سختــه پیــدا کنم خونمو

نمی دونم حالت رو این روزها
یه حسّ بدی می گــه: دلواپسه
هوای نفس هـای دلتنــگِ تــو
مثـّــه شرجیِ آسمــونت پَســـه

یه بیمارِ خاصی، خصوصا که تو
واسه همه خاص و عزیزی گلـم
می دونم برات سخته همزادِ درد
دعــا می کنــم که نریزی به هـم

خدا، بنده ی خاصش، انگش نماس
همــه میگــن این کوه درد و غمـه
اگــه کوه، جـــا می زنــه امــّا اون
روو پــاهاش می مــونه و محکمه

تــوو چشمـــات برقِ امیدیـّــه کـه
می تونه واست عین درمون بشه
صبوری کن و وصل شو به کسی
که درد و غماتو به جون می کشه

خدا عــــــاشقِ لحظـــه هاییه کــه
توو اوج شکستن صداش می کنن
با امیّد و لبخند و با اشکِ شــوق
بــــرای اجــابت نگــاش می کنـن

نگا کن خدا رو، همون لحظه که
همه فرصتِ تو یه تقـــویم نیست
تـــا وقتی خـــدا با توه مثه کـوه
واسـه زندگی، زندگی کن بایست

ترانه سرا: آمنه نقدی پور