(پائیز)
آسمون تاریکه /// کوچه ها خلوت و سرد
رو زمین پهن شده /// فرشی از برگای زرد
زوزه ی باد خزون /// توو دلا پیچیده
گلای باغچه هامون /// همگی خشکیده
داره از ابر سیاه /// اشک خون میریزه
گور بابای بهار /// نوبت پاییزه!
فصل عاشق شدنه /// آدمای بی نشون
بی هوا پرسه زدن /// غروبا وقت اذون
یاد اونروزا بخیر /// شادیای الکی
اولین خاطره ها /// بوسه ی یواشکی
بغل تیر چراغ /// تهه کوچه پشتیو
عاشقونه هایی که /// شبا مینوشتیو
آخ که چه لذتی داشت /// عشقای خیابونی
رفتن و قدم زدن /// توو هوای بارونی
………………………….
کتکایی که میخوردی از داداشش یادته؟
نامه هایی که میذاشتی سر راهش یادته؟
توی دفتر میکشیدی عکس ماهش یادته؟
واسه ی قرار بعد اون همه خواهش یادته؟
…………………………..
دیگه اون روزا گذشت /// دلامون پیر شده
نگو از عشق بگو /// به خدا دیر شده
کلاغا رو شاخه ها /// دارن آواز میخونن
که چرا قدر همو /// آدما نمیدونن؟
چرا اینقد دلامون /// پره غصه و غمه
زندگی میگذره و /// فرصتا خیلی کمه
چشم به هم تا بزنیم /// وقت رفتن میشه
حاصل اینهمه راه /// نرسیدن میشه
بذارین شادی بیاد /// توو دلا ریشه کنه
خوش به حال اونی که /// عاشقی پیشه کنه
……………………….
پ نوشت:
………….
هی بهم گفته بودن /// بگو از عشق و امید
اینم از یه شعر شاد /// غصه از سرم پرید
دارم آروم میشم /// زندگی یعنی همین
دور من میچرخه /// آسمونا و زمین
نه دیگه شاکیم از /// بازیای روزگار
نه دیگه ترسی دارم /// از شبای انتظار
آخه از هرچی غمه /// شدم آزادو رها
ببین این یه استکان /// منو برد تا کجاها
اگه رو به غصه ها ست /// گردش چرخ فلک
من میخندمو میگم /// به جهنم به درک
حالا که راضیم از /// شادیای اینجوری
پر کن استکانمو /// (باغت آباد انگوری)!
پائیز۱۳۹۱
………………………………………………………………………………………………………………………………….
درود بر همه ی شما عزیزان.
ترانه ای قدیمی بود که هنگام سرودنش نوستالژی و خاطرات دوران خوش نوجوانی در من زنده شد.
(پائیزتون رویایی)