بوی شقایق
میبینی آرومم ؛ چه آرومم
وقتی تو اینجا پیش ِمن هستی
انگار که چشمات قصه میخونن
چشمامو رو دنیای ِغم بستی
انگار که توو خوابم ، نه بیداری
وقتی صدات میشینه توو گوشم
هرچی که دنیامو بهم ریخته
با عشق تو میشه فراموشم
این ، یعنی قلب ِ من طپش داره
این ،یعنی من زنده م ؛ نه زندونی !
این ،یعنی مرگ میمیره توو حرفام
معنی ِ زندگیمی ..میدونی ؟!؟
میدونی صب (ح) میشه شبم وقتی
آفتاب ِ رویاهام بیداره
تاریکی رو پس میزنه قلبم
قلبی که به عشقت وفاداره
من با تب ِ سرخ ِ شقایقها..
قدِ تنِ شب آشنا هستم
بوی شقایق میده شعر ِ من
وقتی که از عشق تو سرمستم