هم لهجه ی فریب
توی آینه تصویر ِ یک آرزو
چه پیر و چه داغون نفس میکشه.. !
جَوونی شو طی کرده با یک خیال..
با درموندگی پاشو پس میکشه..
تموم ِ خیالای رنگی و شاد ..
مثه یک حباب .. ته میکشن ..
می میرن توو ناباوری های گُنگ..
که همراهِ یآس نابود شن..
از اون اعتقاد و ایمان ِ من..
فقط مونده جای ِ سوالی عمیق..
چقدر چهره ی تو نا آشناست..
مثه یک کتیبه توو عهد ِ عتیق ..
نمیشناسمت نمیشناسمت..
تو انگار هم لهجه ای با فریب ..
زبون ِ دل ِ من چه ساده میگفت ..
دل تو آشنا نبود ای غریب ..!!!