خورشید من
چن وقتیــه که خیلی آشفتـــــــــــــم
انگــــــــار که توو پیلــه ی اندوهم
تنیـــــــــده می شــه روی احساسم
تـــــــار کلاف غصـــــــــــه و ماتم
چن وقتیه که سخت دلتنگـــــــــــم
عطـر نفس هات رفتـــــه از خونه
جـای تو خالیه توو آغوشــــــــــم
خدا فقــــــــــط دردم رو می دونه
گـم شده خاطـــــــــــرات احساست
اینجا فقط تاریکیه محضـــــــــــــه
از بس که چشمام اشک می ریزه
آروم نـــداره حتی یک لحظــــــــه
بیــــا تا پـــــــــرده ی سیاه غــــم
پس بشه از پنجــــــره ی چشمام
خورشید من ابرا رو راهــــی کن
روشنــی نور تو رو می خــــوام
برگــــــــرد تا بورااااان دلسردی
رد شـــه دیگه از لحظه های من
مهتاب این شب های تارم شـــو
ای تک ستاره ی شبـــــــای من
برگرد تا گل واکنــــــــه احساس
این قصه احساســت رو کم داره
نباشی انگار سرد و بی روحـــم
غم مث بارون اینجــا می بـــاره