میون رفتن و موندن توو یه دوراهی درگیرم
میخوام نابود بشه عشقم توو این نبرد میمیرم
تو رو یادم میره گاهی ولی دوباره آشوبم
چقد بردم،شکست خوردم یه فاتحم یه مغلوبم
یقین دارم که دیوونم چجور تحملم کردی؟؟؟
تو رو ذوب کرده رفتارم نشون میدی که بی دردی
مثه فواره شد دنیام که با اوجم سقوط کردم
یه عمر از رویاهات گفتی منم فقط سکوت کردم*
همینجا هستی و بازم یکی کنارت تنها شد
من از مردی بهت میگم که پایتخت واسه غمها شد
تضاد همه وجودم رو به زیره سیطرش داره
دلیلش رو نخواه از من جوابی نیس دراینباره
نبودت رو با خوشبختیت برات معاوضه کردم
واسه رفتنت از پیشم چه سخت مبارزه کردم