بهونه
تو چشمای من خیره میشی ولی
تو چشمات تصویر من گم شده
من اونقدر نامرئی ام واسه تو
که دنیام دچار توهم شده
همیشه خودت مقصدم می شدی
کدوم راهیو پا به پام اومدی؟
کنارت برام آرزویی نموند
تو قید کدوم آرزوتو زدی؟
بگو کدوم راهو
پی تو برگردم
ته کدوم رویا
دستاتو گم کردم
ای کاش خودخواهیت
بذاره عاشق شم
بهم بهونه بده
دوباره عاشق شم
یه جوری دلم مبتلای تو بود
که از التماسم هراسی نداشت
بهم حق بده خسته باشم از عشق
که عشقم بهت انعکاسی نداشت
می خوام پشت تنهایی پنهون بشم
حضورم تو دنیات کمرنگ شه
یه جوری مرورم کنی با خودت
که طاقت نیاری، دلت تنگ شه
راضیم کن این راهو
نرفته برگردم
یه عمره دنبال
بهونه می گردم
ای کاش خودخواهیت
بذاره عاشق شم
بهم بهونه بده
دوباره عاشق شم
ناشناس
سلام آقای میرزایی از خوندن ترانتون واقعا لذت بدم جای هیچ حرفی نداشت
علیرضا سرمدیان
سلام جناب میرزایی زیبا خوندمتون ...متشکرم ...
نيما سكوت
درود حسین جان خیلی لذت بردم از ترانه ات یه جوری دلم مبتلای تو بود که از التماسم هراسی نداشت بهم حق بده خسته باشم از عشق که عشقم بهت انعکاسی نداشت موفق باشی رفیق
علی عزیزی
سلام حسین جان عالی بود دوست من یه جوری دلم مبتلای تو بود که از التماسم هراسی نداشت بهم حق بده خسته باشم از عشق که عشقم بهت انعکاسی نداشت شاد باشی
علی یاری
سلام حسین جان ترانه زیبا و اجرایی بود موفق باشید
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن