تو که نیستی
هنوز اون روزایه شیرینو به یاد میارم و حیرونم
هنوزم قابه عکست رو جلوم میگیرم و گریونم
هنوز روحه تورو حس میکنم اینجا
هنوز بوی تورو داره خونه ی ما
هنوز سخته ولی عادت من اینه
با عکسای تو این دله من آروم بگیره
تو که نیستی این خونه پریشونه
پریشونه این خونه شده ویرونه
تو که نیستی آسمون این خونه
ابریه مثله روزایه زمستونه
با اینکه زندگی از دسته تو رفتست
با اینکه جسم تو برای من مردست
ولی هنوزم خاطراته تو زندست
هنوزم خاطراته تو توو این خونست
حس میکنم تنها شدم توو این خونه
حس میکنم بهار من زمستونه
تو که نیستی این خونه پریشونه
پریشونه این خونه شده ویرونه
تو که نیستی آسمون این خونه
ابریه مثله روزایه زمستونه
چهارشنبه ۱۳۹۲/۶/۱۳
مهدي دمي‌زاده
سلام دوست من احساس میکنم نیاز به مطالعه و نوشتن بیشتری داری تا وزن و تصویر سازیت بهتر سه زاویه دیدت رو هم عوض کن
مرسده (زهرا) عباس زاده
سلام. یکم مشکل وزنی داشت . ان شاء الله در کارای بعدی حل میشه :-) @};-
سامان جاويدان
سلام حسن عزیز دوستان گفتنیاروگفتن دوس داشتم کارتو به امید بهترینات @};- لایک3 @};-
ناهید ملکی
با ویرایش کار خوبی میشه @};- هر بیتش یه ریتم داره واسه همین روون خونده نمیشه @};-
حمیدرضا زرگران پور
سلام حسین جان فارغ از نقدش....ترانت موضوع خیلی خوبی داشت... موضوعش رو خیلی دوست داشتم شاد باشی رفیق @};- @};- @};-
امین بهاری زاده
سلام داداش حسن گل مشکل وزن و ریتم....مشکل قافیه...گسیختگی معنایی و کلامی رو توو ترانت به وضوح میشه دید... @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو