ترانه ی آقای سروش محمدی «برگزیده ی اولین دوره مسابقات ترانه سرایی»

دیگه دیره، آره دیره
کوچه دست زامبی هاس! مَرد
خیلی وقته خونه هامون
زیرِ پای گودزیلاس! مَرد
***
می دونی که جنّ این فیلم، پوستم و قِلفتی کنده، وقتی ما اهلی و رامیم↓
جیغ زدن چه فایده داره؟! ما همه بازیگرایِ، یه سکانس بی کلامیم
تیزیِ داسِ کشاورز، صاحبش رو کشته وقتی، کمرِ گندما خَم بود
مزرعه چطور نفهمید، که مترسک با کلاغا، دستشون تو دست هم بود
***
دیگه دیره، آره دیره
کوچه دست زامبی هاس! مَرد
خیلی وقته خونه هامون
زیرِ پای گودزیلاس! مَرد
***
دیگه دیره که بفهمیم، کیسه ی آدم بزرگا، تو هجوم پُر شدن بود
اگه سوسمارا جویدن، پوس و گوشتِ آدما رو، واسه دایناسور شدن بود
دیگه خیلی دیره آره، وقتی با سوختنِ جنگل، همه شادن… همه خوبن
مَردایِ قبیله باید، تا ابد با بی خیالی، دورِ آتیش پا بکوبن
***
دیگه دیره، آره دیره
کوچه دست زامبی هاس! مَرد
خیلی وقته خونه هامون
زیرِ پای گودزیلاس! مَرد
***
بذا تا نفس نفس هام، توی عمقِ این جهنم، سرفه های اژدها شه
حالا که شبا درازه، بذا تا رَگای شعرم، لقمه ی دراکولا شه
ناز شست اون شکارچی، که من و هدف بگیره… اینجا دیگه جای ما نیس
ای غزال مست بیشه، بیا با گولّه برقصیم، زندگی راز بقا نیســـ…

_____________

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/4244کپی شد!
5866
۱۵۳