خواب عمیق

من به خوابی عمیق تبعیدم
شونه هامو تکون نده شاعر!
کار من گذشته از بغض و
خنده هاتو نشون نده شاعر!

تو که چیزی نخوندی از چشمام
تو ندیدی که من چیا دیدم
من توو قحطی شونه ی اَمنت
گریه هامو درسته بلعیدم

اضطرابِ منو بغل کردی
این برام مثه قهوه دلچسبه
تو نذاشتی که توو خودم باشم
بی تو هیچ جا به من نمی چسبه

حس نکردم کنار تو دردو
وقتیکه سر تا پا برام، گوشی
خوابو دوس دارمش زمانی که
واسه خستگی من آغوشی

گفتی هر دفعه عاشقم می شی
وقتی من لابه‌لای شعراتم
هستی اما کجای دنیامی؟
هستم اما کجای دنیاتم؟

#مهدی_دمیزاده

کانال تلگرام اشعار:
@MehdiDamizadeh
@MehdiDamizadeh

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/111575کپی شد!
316
۱