ازت فرصت بچگیتو می گیریم
به این جرم که آینده سازی کنی!
به قدری ما وقتاتو پر می کنیم که
نفس کم می یاری که بازی کنی

چه آینده ای رُ می سازی تو با
یه مُش اضطراب و یه کوه استرس؟
چپوندیم یه مُش چیزو توی سَرت
ندیدیم که له می شی زیرِ پِرس

به حکم وظیفه س که تو له می شی و
نه انگار که ما هم یه روز بچه بودیم
همش صُب تا شب غرق بازی و شادی
ولو توی کوچه آتیش می سوزوندیم

ما اینیم یه مُش آدم عقده ای
که هرچیو ما نیستیم باید بشی
نمی خوایم بفهمیم ببینیم که تو
چه زَجریو از دست ما می کشی

جهان تو الان یه چار دیواریه
که صُب تا شبت رُ باید توش بمونی
شاید لذت بچگی رُ یه روزی
مثه قصه توی کتابات بخونی…

#مهدی_دمیزاده