توی مدتی که پیش تو نبودم زندگی کردی و از غمم نمردی یاد گرفتی که بدون من می تونی منو توی زندگیت کم نیاوردی به همه جاهایی که خاطره داشتیم رفتی و خاطره ی جدید ساختی سرنوشت لعنتی فاصله انداخت بینمون اما بدون من نباختی حالا اومدیم کنار هم دوباره واسه با هم بودن و خاطره سازی با این احتمال که مثل قبلنامون نداریم به عشق همدیگه نیازی با این احتمالی که شاید دوباره سرنوشت بین ماها فاصله انداخت شاید هردومون ببازیم،شایدم نه یکیمون تو ماجرا برد و یکی باخت توی مدتی که پیش من نبودی یاد گرفتم میشه با شکست ایستاد میشه خاطرات تازه رو شروع کرد اما خاطرات قبلم نره از یاد همه وقتی بینمون فاصله افتاد خبر حالتو از من می گرفتن می دونستن بی همیم اما می خواستن داغ تو تازه بشه روی دل من توی مدتی که پیش من نبودی روزگار تا می تونست اذیتم کرد پیش من هیشکی نبود،هیچی نبود جز من و خاطراتت و یه کوله از درد حالا اومدیم کنار هم دوباره با یه ترس تو دلمون که داره میگه سرنوشت لعنتی شاید بخواد که بین ما فاصله شه یه بار دیگه.. علی رمضان نژاد