ای بزرگ بی کرانه

ای عزیز ای جاودانه،ای بزرگِ بی کرانه

ای که هر حرفُ کلامت غزلُ شعرُ ترانه

.

ای پیام آور خوبی که پر از حمد‌ُ سپاسى

شوق خوندن یه آیه توو شب بیمُ هراسى

.

با تو هر کسی میتونه رنگ خوشبختی بگیره

حتی امروزم برای داشتن تو خیلی دیره

.

یاد تو هر جا که باشه بی کسی خاطره میشه

بس‌که‌خوبُ مهربونی میشه‌از تو گفت‌همیشه

.

مگه میشه تو رو دیدُ از ندیده‌ها‌سخن گفت

از بزرگىِ شب و روز یا حقیرى مثه من گفت

.

مگه میشه تو رو داشتُ بهتر از تو آرزو کرد

مگه بی اسم تو میشه جایی حفظ آبرو کرد

.

عاشقی کردن و باید همه از تو یاد بگیرن

تو نباشی آدما از غم دلتنگی میمیرن

.

عشق پاک مادرانه پیش احساس تو هیچِ

تو همون گلی که عطرت تا ته دنیا میپیچه

https://www.academytaraneh.com/110957کپی شد!
412