چه دردیو دادی به من که هنوز
تو هر ثانیه بی تو زجر میکشم
خزونی نشسته رو موهام ولی
من این بغض تلخو نفس میکشم
کجای جهانت منو خط زدی
که وابستگیم ذره ای کم نشد
مقدس ترین باورم بودیو
بجز تو سرم هیچ کجا خم نشد
چه دردیو دادی به من که فقط
کنار تو آرامشم محض بود
خیال کرده بودم که مال منی
خیالی که تنها فقط فرض بود
چقد جای خالیتو حس میکنم
سکوتی که داره منو میکشه
تو رویای نیمه تموم چشات
هنوزم دلم در کنارت خوشه
کدوم راهو من بی تو باید برم
تو پایان هر جستجوی منی
ته هر مسیرم به تو میرسم
مثل اینه که روبروی منی
چه دردیو دادی به من که یه عمر
به پای نگاه تو دلباختم
هنوزم کنارت قدم میزنم
تورویایی که از تو من ساختم