سلام آقا چقد دلگیره این جا

چرا حتی کبوتر هم رها نیست

چرا روی مزار سیدامون

ضریح وگنبد و ایوون طلا نیست

چرا زخمی شده این دشت ساکت

چرا از عطر گلها بی نصیبه

چرا این جا شبیه یک حرم نیست

توو این ویرانه مولامون غریبه

پر از غم میشمو میبارم آروم

به مظلومیت فرزند حیدر

به شبهای پر از بغض بقیع و

به پهلوی شکسته پشت یک در

محاله قطره ی شبنم نشینه

به چشمایی که این روزارو دیده

ببین روی تن بی تاب این خاک

یه دستی نقش دلتنگی کشیده

دخیلم به همین پنجره هایی

که مابین منو شما نشستن

زیادن زائرای درد مندی

که لب تشنه دم دریا نشستن

باید تاریخ و ازجایی ورق زد

که رو منبر علی نشسته باشه

باید رو مرقد پاک امامت

دوباره گنبدو گلدسته باشه

زیارت میکنم این سرزمینو

اگه حتی بگن مشرک ترینم

تموم افتخارم توی دنیا

همین بس زائر مولای دینم

خدا یا خط بزن از روزگارت

یهود وداعش و قوم سلف رو

بخشکون ریشه ی تاریک ظلم

تموم فرقه های صف به صف رو

مسلمون باشی و ساکت بشینی؟

نبینی غربت یاس کبودو؟

کمک کن با سلاح اعتراضت

به نابودی بکش آل سعودو