فرودگاه

دیگه آخر خطه، این خونه نیست

نمیتونم این بار ببندم درُ
بهت گفته بودم واسه داشتنم
دوتا راه داری: “بمون” یا “نرو”

اینه وضعمون اول سال نو
واسه عیدمون نقشه‌ها داشتم
تو فک میکنی من اگه جات بودم
تو قلبت همین دردُ میکاشتم؟

نگاتُ به چشمام ندوز، واسه من
تظاهر به دوست داشتنم بدتره
آخه کیُ دیدی که عاشق شه و
یهو از خود عشقشم بگذره؟

فرودگاهی که چوبه‌ی دارَمه
تو برق دو تا چشم تو گم شده
یه جور بی‌قرارم که حس می‌کنم
همه زندگیم حرف مردم شده

بگو توی اون غربتِ یخ‌زده
به چی قد این شهر وابسته‌ای؟
چی باعث شده از همه بگذری؟
که حتی میگی از منم خسته‌ای

ببین حال این عاشقی رو که از
همه زندگیش توو یه شب طرد شد
تو طاقت میاری بذاری بری
بهارم [هم] با خواست خودت زرد شد

نگو رفتنت واسه‌مون بهتره
نمی‌تونم ایمان بیارم به تو
میگی خیلی زود برمیگردی به من
تو حتی دروغات قشنگه… برو

 

آنا جمشیدی

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/109280کپی شد!
820
۲

  • احسان نوری سلام با توجه به سابقه ای که خودتان ذکر فرمودید این اثر در سطح ضعیفی قرار دارد شما از پس وزن و قافیه بر میآیید حیف است که در تالیف متن سخت گیر نباشید امروزه یکی از مباحث سرایندگان ، بحث ارج تبدیل ذهنیات به عینیات مطرح شده است که معتقدم در به خصوص ترانه کاملا کاربردی تر و فراگیر تر است به عبارت ساده تر ما در تالیف ترانه می بایست برجسته کردن وجه تصویری اثر را در نظر بگیریمتا بتوانیم ایده مورد نظر را به مخاطب با همذات پنداری و کُنش احساسی بیشتری منتقل کنیم فرودگاهی که چوبه‌ی دارَمه .... ابهام در تصاویر تالیف شده در این اثر به کررات وجود دارد که می تواند مخاطب کم حوصله را برای همراه نشدن با ادامه اثر مجاب کند برای مثال در همان خط اول دیگه آخر خطه، این خونه نیست .... نمیتونم این بار ببیندم درُ (نمیتونم این بار ببندم در فکر میکنم صحیح هست) که مصراع اول کاملا گنگ و فاقد بار معنایی است اما مصراع دوم به لحاظ مفهومی در راستای خط پیشین نوشته نشده بهتر بگویم خطو ط در ارتباط طولی دچار ضعف اساسی است .... بهت گفته بودم واسه داشتنم ... دوتا راه داری: “بمون” یا “نرو” که اساسا این خط چیزی به جز توضیح واضحات نیست و حتی بازی کلامی نیز اتفاق نیقتاده درست وقتی حق انتخاب برای شخصی دیگر وجود دارد ما نمی توانیم به او امر و نهی کنیم ((یادمان نرود مهمترین بخش ترانه مطلع آن است.)) ... رو قلبت همین دردُ میذاشتم؟ این خط دچار ضعف تالیف به لحاظ نحوی است نوع چینش واژگان در این خط به شکل مشخصی نا کارآمد و غلط است و همچنین دچار جابه جایی ارکان بی ملاحظه ایی نیز هست یا ایضا خط آخه کیُ دیدی که عاشق شه و یهو از خود عشقشم بگذره؟ .... همه رفتارام نُقل مردم شده نقل مجلس درست است وقتی از مثال استفاده می کنید بهتر است شکل صحیح آن را به کار ببرید .... بگو توی اون غربتِ یخ‌زده به چی قد این شهر وابسته‌ای؟ که فکر میکنم شکل صحیحش به چی بیشتر از این شهر وابسته ایی ؟ هست ((ضعف تالیف)) و .... شوربختانه ناپختگی در انتقال مفهوم در این اثر وجود دارد که با توجه به سابقه مولف اتفاق افتادن آن کار رو دچار ضربه مهلکی خواهد کرد شاید این از سراینده ی تازه کار پذیرفتنی تر باشد تا شما دوست عزیز موفق تر باشید
    • آنا جمشیدی سلام. سپاس که ترانه ی بنده رو برای مطالعه و تحلیل انتخاب کردید. ضمن اشاره به این نکته که این ترانه رو ادیت کردم اما به دلیل مشکلاتی برای ورود به صفحه کاربری قادر به به روزرسانی اثر نبودم، باید بگم متاسفانه با بخش اعظمی از نظرات حضرت عالی مخالفم. برای مثال در مورد "دو تا راه داری بمون یا نرو"، این مصرع توضیح واضحات نیست، بلکه بیان شاعرانه ی یک عاشقه که در نظرش فقط "ماندن" وجود داره. در مورد بند اول، اینجا آخر خطه، خونه مون نیست، پس دری وجود نداره که بخوام ببندم و ... در بند پنجم منظور بنده دقیقا "قد" و "اندازه" بوده پس ضعف تالیفی صورت نگرفته در ورژن اصلاح شده، "نقل مردم" به "حرف مردم" تغییر پیدا کرده. در مورد باقی سخنانتون توضیحی ندارم، چون متوجه علت اشتباه دونستن بیت ها از جانب شما نشدم و فکر میکنم شما در مواردی بیشتر سلیقه تون رو توضیح دادید تا ذکر دلایل قانع کننده. که خب سلیقه بنده برخلاف نظر شماست :) سپاس از وقتی که گذاشتید. پاینده باشید.