هر دَفه پلک می زنی

یه شات، از عمرت می گْذره

شیارِ روی پیشونیت
از گُسَلم، عمیق تره

گریه به گریه گم میشی
میون قاب خنده هات
تجربه های تلخِ تَم
رو دوشِتَن، میان باهات
. . . . …………….
زن بودن، مردونگی میخواد!
وقتی جهان، از تو طلبکاره
مادر شدن، کار کمی نیس
غم، پدرتو در میاره!
. . . . …………….
مونالیزای بی صدا!
کی میدونه چی کشیدی
که گریه ها رُ توو چشات
اِنقَده عادی کشیدی

آخر خطی اما باز
دل خوشی به یه قاب عکس
که با خودش به بچگی
می بَرَدِت بدون مکث.

#مهدی_دمیزاده