تو سکوتو از لبا پر دادی
به بهانه ی زاد روز جبار باغچه بان
بزرگمرد عرصه ی تعلیم ناشنوایان?
یاد اون روزا بخیر، یه عالمه
برق شادی توی چشمامون نشست
قصه ی دستاتو باور کردیم
کمر غصه رو شادیمون شکست
چشامون درس الفبا رو شنید
رمز عشقو تووی دستات داشتی
تو سکوتو از لبا پر دادی
بذر امید توو دلامون کاشتی
منجی هر چی لب خاموشی
تو صدای بی صدایی منی
رمز دستای تو ثابت کرده
با سکوتم میشه فریاد بزنی
وسعت قلب تو رو هیشکی نداش
واژه های درس تو بیداری
هرگز از خاطره هامون نمیری
تو یه روح آسمونی داری
نمیشوره روزگارم حتی
خاطرات تو رو از ذهن زمان
شده فریاد لبای بی صدا
اسم پر شکوه تو باغچه بان
#زهره_پوربابکان