تو قدر هیچ چیو ندونسی
قدر سلامت؛ عشق؛ خوشبختی
با وهم فتح قله ها رفتی
افتادی توی دره ی سختی

از بارون تو چشمای عشقت
از نفرین مادر نترسیدی
از مکر تو لبخند ابلیس و
از عقل خوش باور نترسیدی

ناشی ترین ناتاجر احمق
احمق ترین ناتاجر ناشی
با مغز افتادی ته دره
تا عبرت هر عاقلی باشی

از اعتمادت خنجری ساختی
 تا در کمین شارگت باشه
فهمیدی اما دیر فهمیدی
زندگیت از هم داره می پاشه

تو قدر هیچ چیو ندونسی
بی اعتباری تو چش مردم
نه لایق خوشبختی بودی و
نه لایق لبخند یه خانم