بی‌حرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
سوگند می‌خورم به مرام پرندگان
در عرف ما سزای پریدن تفنگ نیست
با برگ گل نوشته به دیوار باغ ما
وقتی بیا که حوصله غنچه تنگ نیست
در کارگاه رنگرزانِ دیار ما
رنگی برای پوشش آثار ننگ نیست
از بردگی مقام بلالی گرفته‌اند
در مکتبی که عزّت انسان به رنگ نیست
دارد بهار می‌گذرد با شتاب عمر
فکری کنید فرصت پلکی درنگ نیست
وقتی که عاشقانه بنوشی پیاله را
فرقی میان طعم شراب و شرنگ نیست
تنها یکی به قلّه تاریخ می‌رسد
هر مرد پا شکسته که تیمور لنگ نیست

محمد سلمانی

محمد سلمانی در سال ۱۳۳۴ در اردبیل دیده به جهان گشود.

دوران تحصیلات ابتدایی او در دامنه­ های سبلان سپری شد. سلمانی پس از پشت سر گذاشتن تحصیلات ابتدایی، به تهران مهاجرت کرده و در کنار تکمیل تحصیلات خود تا پایان دوره متوسطه، با محافل شعر و ادب پایتخت در ارتباط بود و از اواسط دهه پنجاه غزل را بصورت جدی آغاز کرده و از جمله معدود شاعران امروز است که با وقوف و آگاهی از چم و خم و ویژگی‌های خاص غزل این سالها در هوای تغزل تنفس می‌کند.

آثار محمد سلمانی: غزل زمان ، تب نیلوفری ،در به در در پی نیافتنت و…